Przez ostatnie kilka miesięcy sporo mówiło się o organizacji ruchu w mieście. Zuchy z magistratu miały kilka fajnych pomysłów. Jeden zweryfikował starosta kołobrzeski (spowolnienie ruchu w centrum miasta) i odłożył do pojemnika na papier. Drugi (ruch w porcie i ul. Smogowa, wróć, ul. Cicha) - zweryfikowało życie. Teraz pani prezydent zleciła szerszą analizę, obejmującą również strefę „A” ochrony uzdrowiskowej. Do końca roku ma powstać dokument, zobaczymy, czego jeszcze nie wiedzieliśmy.

Ale dziś sprawa związana z centrum miasta nie daje spać mieszkańcom. W 2019 roku, na wniosek chyba Bartosza Bieńkowskiego, do budżetu miasta wprowadzono projektowanie części Al. Armii Krajowej, od ul. Dworcowej, do ul. E. Łopuskiego. Podobno odbyły się jakieś konsultacje, ktoś wymyślił, że zamiast historycznego, trójkątnego klombu – wysepki, ma być rondo. W mojej ocenie, jest ono zbędne, bo ani ruch tam szczególnie intensywny, ani niebezpieczny. Chociaż kilka lat temu skasował tam autko nasz kolega, bo się zagapił. Serdecznie go pozdrawiam, bo na pewno czyta.

Problem, na który zwracają mi uwagę lokalni kierowcy, leży w nawierzchni skrzyżowania z ul. Dworcową. Projektant wymyślił, ktoś w urzędzie zaklepał, że ma być bruk. Zainteresowani podnoszą, że na bruku będzie dużo wypadków, bo to ustrojstwo śliskie jest na deszczu jak diabli. Prawda, znam z autopsji, bo wjechał nam w kufer taxi driver na kostce. Ale kostka ma też swoje zalety, dlatego nie czepiam się nadmiernie. Pierwsza to taka, że jest stosunkowo tania w utrzymaniu. Jak jest dobrze położona, rzecz jasna. Druga wiąże się z estetyką i podkreśleniem historycznego waloru. A to akurat lubię. Wyjdzie w praniu, czyli użytkowaniu, czy obawy są słuszne.

Inny problem zgłosił mi kołobrzeski senior. Zwrócił on uwagę na zlokalizowanie wiaty parkingowej. Myślę sobie, dawno tamtędy nie przechodziłem, trzeba zobaczyć. Na pierwszy rzut oka niby wszystko jest OK. Posadowiono ją w szerszym miejscu chodnika, tam, gdzie do tej pory stała budka na klepsydry. Krawężnik wysoki, więc zatoki tam nie ma. Coś na kształt zatoki chyba jest w starym miejscu (przy poczcie), ale opadłe liście maskują to miejsce skutecznie, żeby ocenić. Ale gdyby nawet tam była, to… No właśnie. I o to pyta mnie senior poruszający się o kuli: „Panie, a jak w czasie deszczu ja, z tą nogą mam dobiec te 20 metrów do autobusu, od tej wiaty, do tego drzewa”? Liczę kroki, faktycznie, trzeba się wysilić. A może autobus Komunikacji Miejskiej będzie stawał na wysokości wiaty? Nawet gdyby ktoś średnio mądry tak wymyślił, to mamy dwa kłopoty. Po pierwsze, nie wolno parkować, zatrzymywać się i wykonywać innych czynności z pojazdem, których skutkiem byłoby jego zatrzymanie, w odległości bliższej niż 10 m od przejścia dla pieszych. Tyle przepisy. Ale, po drugie i chyba ważniejsze, to aspekt bezpieczeństwa wysiadających i innych uczestników ruchu, to chęć przejścia na drugą stronę, po pasach ZA stojącym jeszcze autobusem. Licho nie śpi i ma ciężką nogę.

Mam nadzieję, że w urzędzie nie wygra stare, biurokratyczne podejście: a ciul tam, potem się zobaczy…

Jacek Woźniak