Jest już tradycją, że podczas letniego festiwalu w Kołobrzegu występuje orkiestra symfoniczna. Po raz kolejny było to naprawdę ciekawe wydarzenie.

Międzynarodowa Młodzieżowa Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją Jana Miłosza Zarzyckiego, występuje podczas „Muzyki w Katedrze” każdego lata. I trzeba przyznać, że w repertuarze letnich koncertów stanowi ona prawdziwą atrakcję. Jest tak z kilku powodów. Po pierwsze, dyrygent to światowej klasy artysta, która stara się, aby instrumentaliści trzymali najwyższy poziom. Po drugie, młodzi muzycy chcą się wykazać swoimi umiejętnościami. Połączenie doświadczenia z wysokimi ambicjami co roku daje fantastyczne rezultaty, których jesteśmy świadkami nie tylko w Kołobrzegu, ale także w innych miastach Pomorza Zachodniego.

Na początku orkiestra wykonała „Tańce góralskie” z opery „Halka”. Kompozycja Stanisława Moniuszki może być zaskoczeniem dla wielu słuchaczy, bowiem dzisiejsza muzyka góralska, znana zwłaszcza w ramach kultury masowej, jest jakże odległa od tej, którą widział i czuł wielki polski kompozytor. Skoczne, ale i wspaniale wykonane melodie spodobały się publiczności. To była jednak uwertura.

We właściwej części koncertu, orkiestra wykonała I Koncert wiolonczelowy Camilla Saint-Saёnsa. To bardzo słabo znany kompozytor w naszym kraju. Saint-Saёns to francuski wirtuoz fortepianu i organów. Skomponował m.in. słynną III symfonię na organy i orkiestrę. Jego utwory są przepełnione eklektyzmem, który u Saint-Saёnsa przerodził się w jego własny styl. Styl, który w czwartek w kołobrzeskiej katedrze dla wielu słuchaczy mógł być zaskoczeniem. Można bowiem było usłyszeć połączenie różnych stylów, zapożyczenia przecież znane, ale w nowym wykonaniu nieco obce. I być może ten utwór takim dla publiczności by pozostał, gdyby nie solista: Marcin Zdunik. To młody i wybitnie utalentowany wiolonczelista. Koncertował w wielu krajach Europy i świata, laureat wielu nagród i stypendiów. Jego gra na wiolonczeli to poezja, połączenie zaangażowania emocjonalnego z interpretacją wizji kompozytora, dla nas jedynie słyszalną i porywającą w swym kunszcie i niezwykłej dynamice, a zarazem delikatności. Nie ulega wątpliwości, że swoją mistrzowską grą Zdunik uwiódł kołobrzeską publiczność, a dzięki temu, I Koncert wiolonczelowy Camilla Saint-Saёnsa stał się bliższy i łatwiej, nazwijmy to – muzycznie strawny.

W drugiej części koncertu Międzynarodowa Młodzieżowa Orkiestra Symfoniczna wykonała II Symfonię D-dur op. 73 Johannesa Brahmsa. Kompozycja wspaniała i osadzona w doskonale znanej kołobrzeskiej publiczności twórczości okresu romantyzmu, którego w tym roku na festiwalu było już sporo. Sporo tu nawiązań do Beethovena, zwłaszcza w wariacjach, ale przede wszystkim dużo tradycjonalizmu. Była to bardzo dobra kompozycja dla wszystkich tych, którzy uwielbiają standardy symfoniczne.

Dla tych, którzy wolą jednak więcej urozmaicenia symfonicznego, nazwijmy to – więcej muzycznej fantazji i odwagi,, zarówno w zakresie instrumentarium jak i kompozycji, polecam kolejny koncert w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Muzyka w Katedrze”. Niestety, kompozycje symfoniczne są rozbudowane i rozciągnięte w czasie, w konsekwencji, w trakcie jednego koncertu liczba utworów do wykonania jest ograniczona. Dlatego już za tydzień będzie można usłyszeć kompozycje trzech kompozytorów z trzech epok: Vivaldi, Radziwiłł i Grieg. To będzie prawdziwa muzyczna uczta.

Robert Dziemba