Za nami drugi koncert z cyklu "Muzyka w Katedrze". Tym razem miło było słuchać Orkiestry Smyczkowej pod dyrekcją Jana Miłosza Zarzyckiego.

Doprawdy, co roku zaskakuje nas niebywale utalentowany polski dyrygent Jan Miłosz Zarzycki. Sięgając do moich notatek z pierwszego festiwalu, pod datą 19 lipca 2001 znajduje się również nazwisko Zarzycki, a przy koncercie jego orkiestry zapis: "wybitne". Naprawdę, trudno znajdować uwagi do koncertów czy to Młodzieżowej Orkiestry Symfonicznej czy tak jak teraz Orkiestry Smyczkowej, której występy są zwieńczeniem wakacyjnych kursów interpretacyjnych organizowanych przez Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie.

Pierwszą kompozycją, która zainaugurowała występ młodych muzyków w kołobrzeskiej świątyni, był Koncert skrzypcowy a-moll Johanna Sebastiana Bacha. Wielkie ukłony dla wirtuozerskiej miejscami interpretacji partii skrzypiec w wykonaniu Anny Marii Staśkiewicz. I choć ostatnia część tego utworu odznacza się dużą energią i witalnością, to w wykonaniu młodej skrzypaczki wprost nią tryskała. Koncert Bacha jest kompozycją dość popularną, ale miło było wysłuchać go w akustyce kołobrzeskiej świątyni w wykonaniu muzyków Młodzieżowych Warsztatów Muzycznych. Zresztą, słuchając kolejnego utworu, tym razem autorstwa słynnego brytyjskiego kompozytowa Gustava Holsta, powyższe doznania tylko się potęgowały. Suita "St. Paul's" jest niezwykle dynamiczna, wręcz kojarzy się z wyspiarskimi wątkami ludowymi. Można było odnieść nieodparte wrażenie, że młodzi wykonawcy nadali mu jakby dodatkowej mocy, świeżości. Przyznam szczerze, że tego czegoś brakuje w występach znamienitości i starszych orkiestr. Tu widać, że młodzi muzycy chcieli się pokazać kołobrzeskiej publiczności z jak najlepszej strony, że wspólne muzykowanie sprawia im radość (warto zobaczyć video z nagraniem tej kompozycji).

Finałem czwartkowego koncertu była "Orawa" Wojciecha Kilara. To wybitny polski kompozytor, którego repertuar dość rzadko gości w kołobrzeskiej świątyni. "Orawa" została skomponowana w 1986 roku i stanowi ostatni z czterech utworów z tzw. "cyklu tatrzańskiego". Odzwierciedla oryginalną melodykę, powieloną dla rozbudowanej góralskiej kapeli. Od samego początku zastanawiałem się, jak ta dość dynamiczna kompozycja zabrzmi w akustyce gotyckiej świątyni. A zabrzmiała fantastycznie. Naprawdę, wykonanie młodych muzyków było wręcz mistrzowskie. Zagrali do końca, wytrzymując szybkie tempo przed finałem góralskim. Brawo.

Jestem pozytywnie zbudowany czwartkowym koncertem, wręcz zbulwersowany, że trwał on tak krótko. Na koniec, z chęcią wysłuchałbym na przykład "Pavane" G. Faure. No ale cóż, chyba tak zachłannym być nie można...

Robert Dziemba