„W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”. Gdybym miał zinterpretować ten fragment Drugiego Listu do Tymoteusza na kołobrzeskie realia, to mógłbym śmiało powiedzieć, że dobrymi zawodami były wybory samorządowe, w których bezpartyjny, szeregowy radny, wraz z grupką przyjaciół i znajomych zmierzył się z gigantami polityki w postaci partii politycznych, które od lat tworzą duopol w krajowej polityce i skutecznie pożerają mniejsze podmioty polityczne i zrzeszenia samorządowców. Zawody były dobre, bo i uczestnicy zacni: urzędująca prezydent oraz wieloletni poseł na Sejm RP. Do obojga mam szacunek, ale zero bojaźni.

Biegiem, który ukończyłem, rzecz jasna była kampania wyborcza, którą poprowadziliśmy na tyle, na ile pozwoliły nam okoliczności i limity wydatków określone w przepisach, a w których udało nam się zmieścić. Prawdą jest, że nie doszło do poważniejszych zwarć z konkurentami. Trudno, żeby do nich doszło, skoro jedna, jedyna debata prezydencka, którą ktokolwiek zechciał zorganizować odbyła się wyłącznie z moim udziałem. Postawiliśmy na pozytywny przekaz i zaryzykuję stwierdzenie, że byliśmy najbardziej uśmiechniętym i życzliwym komitetem. W tej kampanii zaskoczyło mnie jedno. W poprzedniej byłem wciąż atakowany, również przez usłużne względem władzy media. W tej nic takiego nie miało miejsca. Nie byliśmy atakowani, sami też nie atakowaliśmy. Mam wewnętrzne przekonanie, że wyborcy mają już serdecznie dosyć nawalanki politycznej, która toczy nasz kraj od lat. Dalej wierzę, że lepiej z Anną Mieczkowską i Czesławem Hocem podyskutować o tym, co i jak można w mieście poprawić, żeby wszystkim żyło nam się lepiej, niż wypominać potknięcia i nieprawidłowości. To ostatnie można, a nawet należy robić w trakcie kadencji. Tak było np. z waloryzacją opłaty za użytkowanie wieczyste, czy uległości względem niektórych branż.

Ustrzegłem wiary w ludzi. W tych wyborach, które nie skończyły się tak, jakbym sobie tego życzył, spotkałem się, ja osobiście, ale też nasi kandydaci, z tak dużą dozą sympatii ze strony mieszkańców, że było to dla nas ogromnym zaskoczeniem. Wychodzę z takiego założenia, że nie musisz na mnie głosować, ja to uszanuję, bo mam szacunek dla każdego, bez względu na poglądy polityczne, światopogląd czy wiarę. Żyjemy w tym samym mieście, widujemy się na ulicach, w sklepie, w urzędzie, czy w kościele. Nie mam żadnych negatywnych emocji do nikogo, dla Was dalej będę tym Jackiem, do którego możecie napisać lub zadzwonić, kiedykolwiek i w jakiejkolwiek sprawie.

Wybory wygrała Anna Mieczkowska, o której mogę powiedzieć, że znamy się bardzo dobrze i wiemy, czego możemy się po sobie spodziewać. Pytacie, czy w ogóle jest możliwość współpracy ze sobą. To miasto stoi przed poważnymi wyzwaniami, dla jego dobra warto odsunąć na bok animozje i usiąść do stołu. Z każdym. Wynik wyborów przyjmuję z pokorą i z wdzięcznością, że po raz siódmy z rzędu mieszkańcy Kołobrzegu powierzyli mi mandat radnego; oraz dwóm innym kolegom z naszego komitetu (Dariusz Zawadzki i Krzysztof Plewko). Swoją wiedzą i doświadczeniem wesprzemy każdy dobry projekt dla miasta i jego mieszkańców.

Trwają spekulacje na temat wyników wyborów. Można robić analizy, pokazywać statystyki. Z mojego punktu widzenia nie ma to większego znaczenia. Jak pokazują wyniki z innych miast, powiatów, naszego województwa, partyjne komitety rozjechały walcem komitety niezależne i bezpartyjne. Dawid tym razem nie dał rady Goliatowi. Przekonał się o tym m.in. KWW Twój Powiat, który też postawił na bezpartyjność, a osiągnął wynik podobny do naszego, mimo dobrej, na moje oko, kampanii. I były to raczej konsekwencje dużej polaryzacji politycznej w naszym kraju, niż strategii wyborczych. Może kiedyś samorząd stanie się wyjęty z partyjności? Warto poczekać. W pokorze.

Jacek Woźniak