Odkąd Czesio Lesio i Antoś zostali okrzyknięci telewizyjnym hitem jesieni drapią się telewidzowie po łysinie gdzieże to Czesława im wsiąkło? Bo li tylko brakować może znudzonym mieszczanom afer i skandali z tak wielkim trudem i znojem odkopywanych przez zamaskowanych spiskowców. Zachciało się chłopakom konkurować z muszkieterami.

Ha! Tak skutecznie szukali przecieków że poseł Czesław ledwo zdołał z UeSA dolecieć po kilkutygodniowej banicji. Dopiero niedawno odkryła naszą kołobrzeską gwiazdę telewizja. Oj chyba posłowi trzeba wymienić baterie bo mu coś ostatnio blask przygasł i jego świętość tak nie daje już po oczach, czymże trudno go dostrzec. Zmierzch czy co u diabła?
Słyszał kto bajkę Czesława o budowie brzegów morskich powtarzaną jak mantrę? „Plany budowy dróg! Powtarzam! Plany budowy dróg!” mawiał Kononowicz. Zaraz potem dokopano się tematu obwodnicy i budżetu. Jejku to cud że spiskowcy nie udusili się pod ciężarem i kalibrem afer w oczekiwaniu na reakcję CBA, CBŚ, Straży Granicznej, Sanepidu i Straży Leśnej. Od wylanego jadu ekipa tivi musiała czyścić obiektywy. Antoś pseudonim roboczy „mianowycie”, próbował zabłysnąć elokwencją i znajomością tematu tudzież na sesji tudzież w kuluarach ale to jakby krzemieniem rozpalał grilla. Ale z odsieczą zawsze pomykał Lesio bawiąc nas kawałami z dobranocki pod tytułem „Sąsiedzi”.
Nie dziwota zatem że tak bardzo brakuje mi przedstawień teatru Czesia Lesia i Antosia. Choć skłamałbym gdybym nie przypomniał sobie ESKaWu. Tak tak drogi czytelniku. Zobaczyć jak poseł skleja tasiemką banerek a la „Przeproście i Spierdalajcie” – bezcenne. Ale to i tak pan Pikuś. Opowieści o radioaktywnych masztach telefonii komórkowej do dziś nie dają mi spać po nocach. Widzę te trupy wynoszone z wieżowców po zmierzchu w workach po ziemniakach i policjantów o wszystkim wiedzących ale odwracających głowy. Boże – myślę sobie – w jakim ja mieście żyję? Toć to skrzyżowanie świńskiej grypy Klewek i Wołomina! Szkoda że popcornu nie rozdawali bo w sumie to fajne bajki były tylko po 2 godzinach trochę jakby się powtarzali.
I gdy tak posła Czesława szukałem tygodniami w jego pustym biurze poselskim na dyżurach, tudzież w gabinecie lekarskim stojąc w kolejce, myślałem że może i on niechcący dostał się w oddziaływanie tego pola z nadajnika na Hosso. Aż tu dzisiaj miła wieść mnie dochodzi: poseł istnieje, zmaterializowałże no nam się znowu. Trafił akurat przypadkiem zapewne na nastrojową imprezę noworoczną (pewnie na konikach było mu mało) w jednym z wytrawnych, tradycyjnych i trącających słusznie minioną historią lokali z dala od miejskiego zgiełku, gdzie wino nie wietrzeje i wódka się nie grzeje. Zjechało się posłów trochę o przyszłości dyskutować. – Czesław – mówił jeden – tyś tak sprytnie zdemontował struktury naszej matki partii w tym Kołobrzegu że my jeszcze nie doszliśmy jak ty to zrobiłeś?! – A w regionie to chyba powołamy jaką komisję do zbadania co się z naszymi ludźmi stało, nie przyznają się czy jakie licho czy w szoku są?! - Zobaczcie no! – nie wytrzymał Czesław – To nasi ludzie, pisiaki i sympatycy! Spokojnie, spokojnie. Ja to mówię, Czesiek. Wygramy te wybory ja to wam mówię. Czuję to no po prostu!
Na te słowa naszła mnie wielka nostalgia po wielkim Czesławie, wytrawnym polityku, wyśmienitym lekarzu, genialnym pośle (chyba już starczy) i zacząłem tęsknić za wybitnymi zwrotami akcji, wieloma wątkami, przenikliwością spiskowców i klarownością wywodów na ich konferencjach prasowych. Jak będą teraz sprzedawali bilety o 4 rano się ustawię żeby sobie kupić i pobawić się na żywo. Tym razem pisiaki zwołają konferencję pod tytułem „Poseł Czesław poszukiwany”. Trudno wyobrazić sobie lepszą tragedię z Lesiem w roli Antygony na czele (Antoś zaczeka chyba na coś prostszego, może reklama pasty do butów?). Ale tak mnie tchnęło że aż sobie trena popełniłem, żeby upamiętnić dzisiejszy ponury klimat.

Tren MCXLVI
Wielkieś uczynił pustki w mieście moim
Mój drogi Czesławie przemówieniem swoim
Pełno was a jakoby nikogo nie było
Jednym twem przemówieniem tak wielu ubyło
Tyś wszytkim dukał za wszystki chrzanił
I z Lesiem i z Antosiem w polityce rabanił
Tyś nie dopuścił do głosu rozsądku
Słuchając niektórych niekończącego się wątku
Toś na konferencji mamrotał coś tam sobie pod nosem
Onym swym uciesznym bawiąc nas patosem
Acz teraz wszytko umilkło szczere pustki w mieście
Nie masz komentarza ni ad vocem w proteście
Z każdej ulicy żałość w serce ciśnie
Gdzieżeś zniknął Czesławie w swoim pustym Pisie

Dziękuję za uwagę

SIWY