Jak tak, to jest zimno, ale nie chodzi o wiatr zdmuchający namiot czy deszcz robiący z tego namiotu krytą wannę. Z klasyczną zimą to jest też trochę tak, że jak jest, to nie ma się czasu na dobry zimowy biwak. Dlatego z zimą w naszych warunkach klimatycznych trzeba się spieszyć. I gdy wreszcie zaplanowaliśmy zimowy, w końcu lutowy (!) wyjazd, temperatura nie spadła nawet poniżej zera. Mało tego, nad czym trochę ubolewam, wyjechaliśmy poza powiat kołobrzeski, ale tu wszędzie jest woda. A jak nie ma wody to nie można biwakować. Zresztą, co trzeba też sobie powiedzieć, tych naturalnych miejsc do biwakowania nie ma aż tak dużo w naszej okolicy. Dlatego tym razem ruszyliśmy na południe...

Pogoda - petarda. Czasami ma się szczęście, bo miało wiać, padać, centrum niżu miało być. Na szczęście pogoda się nie sprawdziła. Natomiast zima pozwala na testy i eksperymenty w terenie. To dobra okazja do sprawdzenia ekwipunku i umiejętności. Zimno w naszej szerokości geograficznej to nasz największy wróg. Gdy tu jeszcze popada i zawieje, wiadomo. Ale, jak pokazała nasza wycieczka, czasami ta zima musi jeszcze być. Tymczasem, pod względem temperatury było przedwiośnie. I to wszystko działo się w lutym.

Podczas planowania biwaku w takim okresie, warto wcześniej zaopatrzyć się w drewno. Zapewne niejeden amator spędzania czasu w lesie uśmiechnie się na taką informację, bo jak to - wozić drewno do lasu? Teoretycznie, nie wolno zabierać drewna z lasu, natomiast wiadomo, że gdy ktoś zbierze sobie trochę patyków czy zeschłych gałęzi, nikt nie powinien o to mieć pretensji, choć warto pamiętać, że stanowi to część leśnego ekosystemu. Natomiast w okresie zimowy takie drewno leżące na ziemi jest po prostu mokre, a ognisko, aby osiągnęło swoje parametry porównywalne do okresu, gdy jest sucho, potrzebuje o wiele więcej czasu. W końcu w naszym planie jest komfortowy wypoczynek, nie survival i ćwiczenie technik przetrwania. Dlatego zabranie ze sobą pakunku z drewnem rozwiązuje wiele problemów. Ponadto, warto zastanowić się nad biwakowaniem zimą w namiocie z piecem. Na rynku dostępne są specjalne namioty, w których można używać pieca, co nie znaczy, że w łatwy i przystępny sposób nie można do tego celu dostosować własnego ekwipunku. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość przebywania w cieple i komfortowego gotowania podczas biwaku. Ostatnio przetestowaliśmy gotowanie na zwykłym gazie z oferty turystycznej i niestety, ale przy temperaturze zewnętrznej około 3 stopni, jego efektywność była słaba. Gdyby temperatura była poniżej zera, takie gotowanie w ogóle nie miałoby sensu. Z kolei zaparzenie wody na herbatę przy użyciu piecyka na drewno - nie sprawiało żadnego kłopotu, a czas gotowania wynosił jakieś 4 minuty.

Oczywiście, rozpalone ognisko to podstawa każdego biwaku. Używamy do tego miejsca wyznaczonego. Takowych nad jeziorami nie brakuje i zimą jest gwarancja jednego: nie ma tam żadnego tłoku. Tak szczerze, to praktycznie nie ma tam nikogo. Dlatego biwakowanie zimą ma jednak swoje plusy. Natomiast ognisko poprawia nie tylko kwestie termiczne, ale również podnosi morale. Ponadto, zawsze coś można na nim upichcić, czy to będzie zwykła kiełbaska, czy frytki - jak widać, da się. Chcę podkreślić, że jadąc na biwak nie musimy od razu przepuszczać wody przez filtr, rozpalać ogniska krzesiwem i łowić rybę na sznurek, żeby mieć co jeść. Można jednak wykorzystać warunki terenowe, odrobinę ekwipunku oraz pomysłowość do tego, aby odpocząć w terenie.

Mam nadzieję, że w kolejnych tygodniach powoli zbliżającej się wiosny, uda się odwiedzić nowe zakątki, najlepiej historyczne, a także pokazać nieco ciekawostek z naszego ekwipunku.

Robert Dziemba