Odszedł Mieczysław Zygmunt. Honorowy Obywatel Kołobrzegu, Pułkownik w stanie spoczynku. Miał 100 lat. Ten wielki Patriota pozostanie w naszej pamięci.

To była wielka i powszechnie szanowana postać w naszym mieście. Mieczysław Zygmunt był najstarszym Pionierem Kołobrzegu. Znał to miasto od podszewki. W ubiegłym roku skończył 100 lat. Pomimo swojego wieku, tryskał humorem, miał też świetną pamięć. Niemal do końca uczestniczył w życiu społecznym i patriotycznym naszego miasta. Cześć Jego Pamięci!

Mieczysław Zygmunt urodził się 26 sierpnia 1912 roku w Miropolu niedaleko Żytomierza. Miał czwórkę rodzeństwa, jednocześnie był najmłodszy w rodzinie. Jako dziecko, przeżył I wojnę światową. Ojciec był wojskowym, więc ten czas spędził na froncie. Edukował się konsekwentnie. Trafił do szkoły rolniczo-leśnej i został leśnikiem. W wolnej Polsce było ciężko o pracę, zwłaszcza ludziom młodym. Młody Mietek imał się różnych zajęć, aż wreszcie upomniało się o niego wojsko. Służbę wojskową odbył w latach 1934-36. Do wojska został ponownie powołany 1 września 1939 roku. Podczas walk został ranny w głowę. Po 17 września trafił w ręce sowietów, ale udało mu się uciec. Związał się ze Związkiem Walki Zbrojnej i Armią Krajową. W 1943 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Armii Krajowej i otrzymał stopień podporucznika - pseudonim "Szafran". Prowadził działalność partyzancką, zadając wiele szkód wrogowi.

Po zakończeniu wojny wyjechał na tzw. Ziemie Odzyskane. W maju 1945 roku trafił do Kołobrzegu, gdzie skierował się celem m.in. zatarcia tropu bezpieki, która tropiła żołnierzy AK. Osiedlił się w budynku na rogu ul. Zwycięzców i Źródlanej. Prowadził sklep "Owocarnia". Swoją wojskową przeszłość ujawnił w 1947 roku, zataił jednak w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Karlinie, że był oficerem Armii Krajowej. W 1948 roku ożenił się z poznaną w Charzynie Marią Dumą, niegdysiejszą jego łączniczką z czasów partyzanckich.

Ostatecznie, na Mieczysława Zygmunta doniósł konfident. Jego przeszłość partyzancka się wydała. Na szczęście dla niego, po zgłoszeniu się w 1952 roku do organów ścigania, postępowanie przeciwko niemu umorzono. Na emeryturę przeszedł w 1975 roku. Rozpoczął działalność kombatancką. Od 1991 roku kierował Kołem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Kołobrzegu. Był jednym z pomysłodawców wspólnego pojednania żołnierzy polskich i niemieckich, którzy walczyli przeciwko sobie w marcu 1945 roku.  23 stycznia 2004 roku Rada Miejska w Kołobrzegu nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Kołobrzegu. W 2012 roku został awansowany na stopień pułkownika rezerwy.